Τι είναι (και τι δεν είναι) το Αγκάθι
Θ’ αναρωτιέσαι ποιος ο λόγος της έκδοσης άλλης μιας τοπικής εφημερίδας μέσα στις τόσες που κυκλοφορούν – για να μη συζητήσουμε για τα διαδικτυακά μέσα που ασχολούνται με την τοπική ειδησεογραφία. Δεν είναι άραγε αρκετά όλα αυτά;
Η δική μας απάντηση είναι όχι: Η μεγάλη πλειοψηφία των έντυπων και ηλεκτρονικών μέσων ενημέρωσης της πόλης εξυπηρετεί συγκεκριμένες πολιτικές σκοπιμότητες σε κάθε χρονική στιγμή, ενώ και ο τρόπος που καλύπτουν τα τοπικά νέα είναι ελλιπής και ταυτόσημος, αφού βασίζεται κατά κύριο λόγο σε δελτία τύπου. Τελικά οι φωνές που καταγράφονται σ’ αυτά τα μέσα (και θ’ αποτελέσουν το υλικό του ιστορικού του μέλλοντος…) δεν περιλαμβάνουν τις φωνές των καταπιεσμένων, ενώ κρίσιμα ζητήματα της πόλης υποβαθμίζονται ή προσεγγίζονται μονόπλευρα στην καλύτερη περίπτωση – πώς να γίνει διαφορετικά όταν οι εφημερίδες εξαρτώνται οικονομικά απ’ τους διαφημιζόμενους;
Εμείς δεν είμαστε και δε φιλοδοξούμε να γίνουμε επαγγελματίες δημοσιογράφοι. Είμαστε ενεργά πολιτικά υποκείμενα με ποικιλία απόψεων και θεωρούμε ότι κάθε άποψη πρέπει να τίθεται σε κριτική. Το Αγκάθι είναι μια προέκταση του τρόπου που συζητάμε μεταξύ μας: δεν έχει «γραμμή», δεν είναι «όργανο» κάποιας συλλογικότητας, ούτε φοβάται να φιλοξενήσει διαφορετικές απόψεις. Οι χάρτινες και ηλεκτρονικές σελίδες του Αγκαθιού είναι ανοιχτές σε όλες και όλους που σκέφτονται και ενεργούν με ανάλογο τρόπο, προβληματίζονται για τα κακώς κείμενα και αναζητούν το χώρο να τα κάνουν γνωστά ή να τα σχολιάσουν. Η επιτυχία ή όχι του εγχειρήματος θα κριθεί ακριβώς από την ποιότητα αυτής της συζήτησης, όποια μορφή κι αν παίρνει, αλλά και από τον αντίκτυπό της.
Όσοι και όσες συμμετέχουμε καταρχάς σ’ αυτό το εγχείρημα συναντηθήκαμε, συνεργαστήκαμε κι αποκτήσαμε φιλικές και συντροφικές σχέσεις στην κατάληψη της Στρούγκας, όπου και συνεχίζουμε να δραστηριοποιούμαστε. Αρκετοί από εμάς συμμετείχαμε στην ομάδα εργασίας που εξέδιδε απ’ το 2013 το Χαμπέρι, όπως και στις δραστηριότητες του Συντονιστικού Κατοίκων που σήκωσε το κύριο βάρος της αντιπαράθεσης με τα συμφέροντα Μελισσανίδη το καλοκαίρι του 2014. Αν κι ένας κύκλος έχει κλείσει για μας, όπως και για τη συνέλευση της Στρούγκας, η κυκλοφορία του Αγκαθιού δε σημαίνει την αποκήρυξη της πολιτικής και κοινωνικής δραστηριότητάς μας στην πόλη της Νέας Φιλαδέλφειας τα προηγούμενα χρόνια. Κάθε άλλο μάλιστα: μαθαίνοντας απ’ τα σωστά κι απ’ τα λάθη μας, αναδιοργανώνουμε τις δυνάμεις μας έτσι ώστε να δώσουμε κίνηση σε μια κατάσταση εδώ και καιρό στάσιμη από πολλές απόψεις. Με την πρωτοβουλία μας αυτή θέλουμε να δημιουργήσουμε το έδαφος για μια υγιή κατάσταση δημόσιου επιχειρηματολογημένου διαλόγου χωρίς προαπαιτούμενα, «γραμμές» και καθοδηγητές, να δημιουργήσουμε έναν πόλο μέσα στην πόλη που πρώτα θα ακούει με προσοχή και μετά θα μιλά ανοιχτά, θα στηρίζει τις ανάγκες και τις επιθυμίες των από κάτω, θα αποκαλύπτει τις μηχανορραφίες των από πάνω και τις σκοπιμότητες των από δίπλα και θα προετοιμάζει στο σήμερα, αυτό που θα θέλαμε να δούμε αύριο σε κάθε επίπεδο της τοπικής και όχι μόνο κοινωνίας: ποιοτικές ανθρώπινες σχέσεις συντροφικότητας κι αλληλεγγύης, με κατεύθυνση την ανατροπή κάθε είδους εξουσίας, στο σπίτι, στη δουλειά, στη γειτονιά, στις συλλογικές διαδικασίες, στη χώρα, στον πλανήτη, στο σύμπαν ολόκληρο αν τα καταφέρουμε.
Το Αγκάθι τσιμπάει, λοιπόν, μόνο αυτούς που εχθρεύονται αυτή την πρόθεση. Κατά τ’ άλλα, δε χρειάζεται να το φοβάσαι: το Αγκάθι υπάρχει για να μπορούν όλα τα λουλούδια ν’ ανθίζουν…
Η συντακτική ομάδα
Δημοσιεύτηκε και στο έντυπο “Αγκάθι”, φύλλο 1, Μάρτιος 2016